Μαντινάδες της άνοιξης

Μόνο η σιωπή σου το μπορεί
χίλιες κραυγές να βγάνει
κι ένα σου βλέμμα περιττές
τις λέξεις να τις κάνει.

Να τανε τρόπος να με δεις
την ώρα που κοιμούμαι
να δεις πως και στον ύπνο μου
για σένα τυρρανούμαι.

Θες κι αν δε θες η σκέψη μου
θα ΄ναι πάντα μαζί σου
κι ας μη μπορούν τα χέρια μου
ν΄αγγίξουν το κορμί σου...

Πολλοί στον κόσμο έρχονται
μα λίγοι ξεχωρίζουν
κι είναι αυτοί που στης ζωής

τις μπόρες δε λυγίζουν.

αφιερωμένες σε σένα...