Η Ελλάδα, η ιστορία, ο μύθος, η φαντασία και η πραγματικότητα κλεισμένη σε κάμποσα τετραγωνικά μέτρα καλύπτουν κάθε ελεύθερη επιφάνεια: τοίχους, κολώνες, πάγκους, καρέκλες.
Ένα συνονθύλευμα μορφών αποτελούμενο από τόσο συγκεχυμένα στοιχεία, προερχόμενα από διαφορετικές εποχές, χώρους και ρόλους, είναι τακτοποιημένα σε ομάδες και συνθέτουν ένα αρμονικό σύνολο.
Ανθρωποκεντρικός ο χαρακτήρας του έργου. Στο επίκεντρο της προσοχής του καλλιτέχνη ο άνθρωπος, όχι τα έργα του. Ο άνθρωπος με το νου και την ψυχή, τη φαντασία και το συναίσθημα, την αγωνία και τα όνειρα, τους στόχους αποθηκευμένα στο τμήμα του σώματος που στέκεται πάνω στους ώμους.
Με τις ρυτίδες να διαγράφουν τη γραμμή των φρυδιών σκάβοντας βαθιά το μέτωπο…
Με μάτια λίμνες ατέλειωτες, όπου βάρκα η σκέψη ταξιδεύει σε νερά βαθιά και μερικές φορές άγνωστα …
Με τα χείλη σφιγμένα και αποφασιστικά την ώρα της περίσκεψης και των μεγάλων αποφάσεων…
Με σώματα ελεύθερα πλασμένα από τη φαντασία του καλλιτέχνη εκεί που δε υπάρχει η δέσμευση της πραγματικότητας. Ολόσωμα, εναέρια σε μια γερτή σχεδόν οριζόντια στάση τα πλάσματα της φαντασίας. Σε πορτρέτα τα πρόσωπα της ιστορίας…
Άραγε ποιος δάσκαλος ευτύχησε να έχε αυτό «τον πιο καλό το μαθητή»;
Τυχερός που ευτύχησε να μιλήσει μέσα στη καρδιά του μαθητή, να ξυπνήσει την αγάπη για την ιστορία, να τον ταξιδέψει στους χώρους «του τότε και του εκεί».
Ένα παιδί που κατάπινε στη μνήμη του ονόματα, πόλεις, χρονολογίες, μάχες, κατορθώματα, άθλους, τα μηρύκαζε και κάποια στιγμή έβγαλε μορφές φτιαγμένες στο δικό του καλούπι του μυαλού, όπως θα έλεγε ο Καντ. Από τη ρόγα του πινέλου του πετάχτηκε το χρώμα σα γάλα για να θρέψει τις επόμενες γενιές.
Σε κάθε πτυχή του μυαλού και της καρδιάς έχει εισχωρήσει ο μύθος και η ιστορία. Από κει διαμορφωμένη η σκέψη -αναπολώντας το χρόνο που δεν έζησε- ποτέ κατευθύνει το χέρι γεφυρώνοντας την απόσταση των αιώνων κι ανοίγει ένα συνεχή διάλογο μαζί τους..
Κάθομαι στην καρέκλα με δέος και φόβο μην ακουμπήσω και προσβάλω την ιερή μορφή που εικονίζεται στην πλάτη της. Κοιτάζω απέναντί μου την καρέκλα όπου απεικονίζεται η αρπαγή της Ευρώπης...
Το δικό μου ταξίδι στο χρόνο έχει ξεκινήσει…
ΥΓ1 Το Παραδοσιακό καφενείο "Ο ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΝΟΣ" είναι ένα καφενείο όπου ...συναντάς Έλληνες ζωγραφισμένους -με την ιδιαιτερότητα της τέχνης του Γιάννη Διαμαντάκη- από όλες τις εποχές και τους πνευματικούς χώρους. Βρίσκεται στο Μοχό Ηρακλείου.
YΓ2 Oι φωτογραφίες είναι της κ. Μαρίας Γιακουμάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου