Πριν από 30 χρόνια η διαδρομή αυτή είχε άλλα χώματα, άλλες βροχές. Τα κατσίκια αυτά, τα πρόβατα αυτά έμοιαζαν με τα άλλα που θυσιάστηκαν για την τροφή των ανθρώπων. Τα δέντρα είχαν πιο πολλά φύλλα στα κλαδιά. Οι ελιές, τα πεύκα έμοιαζαν όπως στα έργα ζωγραφικής. Το παρελθόν είχε εισέλθει στον παρόντα χρόνο. Οι Αθηναίοι, οι Θεσσαλονικείς, οι πολυπληθείς επισκέπτες από παντού, γνώριζαν τα Ανώγεια της Κρήτης. Μια συμφωνία, μια αγάπη πνευμάτων έκαναν τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Γεώργιο Κλάδο, δήμαρχο Ανωγείων, να διοργανώσουν, το 1979, αυτό το συνέδριο για τη Λαϊκή παράδοση στον καιρό μας - όχι τώρα που δεν έχει μείνει τίποτε, αλλά τότε.
Οι ομιλητές, στη θέση τους. Κάποια από τα πρόσωπα που έπαιζαν και άλλα που θα έπαιζαν ρόλο αργότερα στον πολιτισμό αυτής της χώρας, ήταν εδώ. Νιάτα και ομορφιές, όπως στα βιβλία των αναμνήσεων. Ανάμεσα σε καφέδες και ποτά, εδέσματα και σαλάτες, κρασί και ρακί, οι σύνεδροι και οι ακροατές έπλεκαν ουράνιες σκέψεις κάθετες στη φυσική ζωή του τόπου. Τραγουδιστές και λυράρηδες έντυναν τα βράδια με μουσικές εξαίσιες, συμπληρώνοντας το σκηνικό. Το έργο.
Αυτά πέρασα εδώ ξεφυλλίζοντας το βιβλίο που μου έστειλε η yafka books - ο Γιώργος Μητρόπουλος και η εξαιρετική συνθέτρια, τραγουδίστρια Δανάη Παναγιωτοπούλου, υπό τον τίτλο: Ο καταστασιακός Χατζιδάκις, Ανώγεια 1979. Συνάντηση και διάλογος για τη σημασία μιας λαϊκής παράδοσης στον καιρό μας. Οπου οι φωτογραφίες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Όμως την Κρήτη θα την ζήσω παρουσιάζοντας την ποιητική τέχνη, με τον συνεργάτη μας - ποιητή, Χρίστο Κρεμνιώτη, από τις 16 έως 23 Νοεμβρίου στο Ηράκλειο της Κρήτης, μιλώντας, ως Βιβλιοθήκη - Καταφύγιο θηραμάτων, στο θέατρο του Παγοποιείου, που, εξαιρετικά, διευθύνει η Χρυσάννα Καρέλλη· στην παζολινική πόλη.
Από τον Γιώργο Χρονά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου