Δύσκολο θέμα τόλμησα να πιάσω αγαπητοί μου,
και σάικα, θα 'ρθει κιανείς να σύρει το αυτί μου,
γιατί επήρ' απόφαση και είπα να τα βάλω
με ένα θέμα κρητικό, που ναι πολύ μεγάλο.
Θαρρώ όμως και του λόγου μου, ως Κρητικός απού ΄μαι,
να γράψω για τον τόπο μου μπορώ και δικαιούμαι.
Είντα πως είμ' αμοναχά, απόφοιτος Λυκείου
κι όι προσωπικότητα Βουλής γή Αρσακείου;
Και πρι ντακάρω, μιαν ευκή για σας, φίλοι μου κάνω
Μαγάρι 'ν αγαπήσετε ακόμη παραπάνω,
απ' όσο αγάπησα εγώ, τον βλοημένον τόπο,
που είναι καύκημα της γης, καμάρι των ανθρώπω.
Γνωρίστε τις βουνοκορφές, τσι σπήλιους, τα λιμάνια,
δάση, φαράγγια κι εκκλησιές, να νιώστε περηφάνια.
Βγείτε ψηλά στ΄αόρη μας και στα Λευκά τα Όρη,
στη Δίχτυ, στ΄Αστερούσια, ν΄ανοίξουνε οι πόροι,
να μπεις αέρας τ' αοριού ο μπέτης να φουσκώσει,
νιώστε τ΄αιτού τη λευτεριά κι ο νους σας να ξεδώσει.
Θέσετε μιαν αργαντινή, ψηλά σ΄ένα μιτάτο
κι ελάτε αποδιαφώτιστα πάλι το ίθε κάτω.
Φασκομηλιά και έρωντα κόψτε, βάλτε στη βούργια,
μαζώψτε κι άλλες μυρωδιές, απού ΄ναι στα παπούργια.
Δίπλα σε δροσερή πηγή, φίλοι μου, ξαποστάστε,
γευτείτε γάργαρο νερό, πιείτε να το χορτάστε.
Πάτε στο Φραγκοκάστελλο, στη Σαμαριά, στη Νίδα,
να πει καθένας από σας, στη ζήση μου δεν είδα,
Χριστέ μου τέθοιαν ομορφιά, ποια πέννα θα τη γράψει;
ποιος ειν΄εκείνος που μπορεί να τηνε περειγράψει;
Αποτυπώματα σταριών φαίνονται σκαλισμένα
πάνω στσι βράχους, που ΄ν΄εκειά, σα να ΄ναι φυτεμένα.
Βγείτε στο Οροπέδιο με τσι χιλιάδες μύλους,
στο ξακουστό Λασίθι μας, καλούς να βρείτε φίλους.
Γυρέψτε Κάστρο και Χανιά, Ρέθεμνος κι Άι Νικόλα,
Σητεία και Γεράπετρο να τα χαρείτε όλα.
Κι ύστερα αμέτε στο χωριό τ΄όμορφο, το μεγάλο,
που στη φιλοξενία ντου στην Κρήτη δεν είν΄άλλο.
Εκειδά που γεννήθηκα, εις την Αγιά Βαρβάρα,
και να φραθείτε με ρακή, κρασί κι οφτό στη σκάρα.
Σίγουρα το ΄χετε ακουστά πως είν΄εκειά που βρέχει
με τα σταμνιά, που κι ο καμβρός, λένε, δεν το κατέχει.
Χτισμένο είν΄από παλιά στον αφαλό τση Κρήτης
και δίπλα ορθώνεται στητός ο γέρο Ψηλορείτης.
Τα σπίθια ντου δεξόζερβα του δρόμου απλωμένα
σε μάκρος δυο χιλιόμετρα κι ομορφασβεστωμένα.
Σ΄όλους τσι τόπους θα ΄πρεπε να σασε σεργιανίσω,
μα ΄γω ΄παέ δεν ξεναγώ, για άλλο θα μιλήσω.
Μάθετε φίλοι σαν κι εμέ τση Κρήτης μας τσι τόπους,
ζήστε τη μπιστικιά φιλιά, τσ΄απλοικούς ανθρώπους.
Ζήστε τα ήθη κι έθιμα, γιορτές και παραδόσεις,
απού στ΄αλήθεια αποκρατούν, δεν είναι διαδόσεις.
Κι αφού θαρρώ πως μιαολιά την Κρήτη την κατέχω,
άδεια, μα κι υποχρέωση γι αυτή να γράψω έχω.
Θα προσπαθήσω, όσο μπορώ, επά να ιστορήσω,
όλα που έχω μες το νου, έστω κι αν υστερήσω.
Κι αν ξεστρατίσω μιαολιά, φίλοι, απολογούμαι,
τα λάθη είν΄ανθρώπινα, κι εγώ άνθρωπος λογούμαι.
(Από το βιβλίο του Αποστολάκη Γεωργίου, Παντρολοήματα στην Κρήτη, Έμμετρο σε Κρητικό Γλωσσικό Ιδίωμα-3.630 στίχοι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου