Η παράσταση είναι η αρχαία διαδρομή μιας γυναίκας, θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε, προς τη μήτρα. Ακολουθώντας τους γρίφους της θέλει να μάθει να περπατά. Να κοιτάξει το κάθε μέλος, την κάθε άκρη του κορμιού ανάστροφα.
Η ψυχή είναι καταγεγραμμένη ως ”φυλακισμένη” στο σώμα. Τι συμβαίνει όμως όταν το κορμί, καταδικασμένο να εξυψώνεται σε Θεούς που δεν έχει δει ποτέ, θελήσει να διώξει την ψυχή από πάνω του; Να διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη χωρίς καμιά ζωοδόχο πηγή; Ποια μυστικά και ποια μνήμη το ορίζει τότε;
Ο εξαγνισμός έρχεται μέσω της έκστασης. Ο δρόμος που την οδηγεί στην λύτρωση ξεκινά και τελειώνει στην τρυφερότητα. Και η αθωότητα χάνεται για να ξαναβρεθεί σπουδαία, σε μια ταπεινή γωνιά γεμάτη κόκκαλα.
Γ. Παπυράκης
Την προσπάθεια του ανθρώπου να υπερβεί τα όρια που του θέτει η θνητή του φύση, πραγματεύεται το έργο της Όλιας Λυδάκη «HORS CORPS». Η παράσταση παρουσιάζεται την Δευτέρα 30 και την Τρίτη 31 Αυγούστου στις 9.30 το βράδυ στη βόρεια χαμηλή πλατεία της πύλης Βηθλεέμ.
Η Όλια Λυδάκη μιλά για την πρωτοποριακή παράσταση που θα παρουσιάσει στο κοινό του Ηρακλείου αλλά και τα επόμενα σχέδιά της.
Κατ’ αρχάς, μιλήστε μας για την παράσταση που θα παρουσιαστεί στο Ηράκλειο.
«Στο έργο «Hors Corps: Πέραν του σώματος», παραγωγή της ομάδας «βίδα», επινοώ μία αλληλουχία από κινούμενα τοπία με πρωταγωνιστή ένα γυναικείο δίδυμο, δύο γυναικείες φιγούρες, που σαν αντίθετες επιφάνειες του ίδιου προσώπου συναντιούνται και χωρίζουν, ιχνηλατώντας με ανάγλυφες κινήσεις τον σκηνικό χώρο και χαρτογραφώντας τον με βάση τις εσωτερικές τους διακυμάνσεις.
Το έργο πραγματεύεται την προσπάθεια του ανθρώπου να υπερβεί τα όρια της θνητής του φύσης. Κατά την αναζήτησή του θα ακολουθήσει το ένστικτο του και μέσα στον διχασμό ύλης-πνεύματος θα ψάξει να εξαγνιστεί και να απελευθερωθεί, αναμετρώντας και εξαντλώντας τις δυνάμεις που κρύβονται στο σώμα του όσο και στη γή που πατά. Άλλοτε πάλι, ανάλαφρος και υπνωτισμένος, παραδίδεται ολοκληρωτικά στην ροή μιας ανώτερης δύναμης που φαίνεται να τον κινεί και να τον ορίζει.»
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χορό;
«Όπως τα περισσότερα παιδιά, ξεκίνησα να κάνω κλασικό μπαλέτο ως εξωσχολική δραστηριότητα. Η εκτόνωση της ενέργειας μέσα από την σωματική άσκηση, σε συνδυασμό με την μουσική και την υποκριτική, το «χτίσιμο» μιας ολόκληρης παράστασης με τα άλλα παιδιά και η λαχτάρα της έκθεσης μπροστά στο κοινό, με συνάρπαζαν.
Ο χορός εξελίχθηκε σύντομα σε μεγάλη αγάπη και επιλογή επαγγελματικής κατεύθυνσης, οπότε έφυγα για σπουδές χορού στην Γαλλία. Εκείνη την περίοδο και σε μία χώρα, όπως η Γαλλία, όπου οι κρατικοί θεσμοί ενισχύουν σημαντικά τις τέχνες και τα ιδρύματα εκπαίδευσης χορού φιλοξενούν φοιτητές από κάθε γωνιά του κόσμου, η αγάπη και η πίστη μου στο χορό δοκιμάστηκαν σημαντικά. Άρχισα να συνειδητοποιώ και να πειθαρχώ στις απαιτήσεις της δουλειάς μου, να πλάθω και να προσδιορίζω την προσωπική μου ταυτότητα.
Μέσα από τις συνεργασίες που ακολούθησαν με Έλληνες και ξένους χορογράφους από την αποφοίτησή μου έως σήμερα, τις περιοδείες σε πολλές ξένες χώρες και την επαφή με θεατές από διαφορετικές κουλτούρες, κατάλαβα καλύτερα πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να παίζει η τέχνη μέσα στην κοινωνία και ποια ήταν η θέση που ήθελα να καταλαμβάνω εγώ μέσα σε αυτήν.
Σήμερα, αν και συχνά αποθαρρύνομαι μπροστά στις δυσκολίες του επαγγέλματός μου, βρίσκω τρόπους να συμφιλιώνομαι μαζί τους και να επικεντρώνομαι στην διάδοση και στην ενίσχυση της τέχνης του χορού, είτε χορεύοντας και χορογραφώντας, είτε διδάσκοντας σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές.»
Μοιράζετε τη ζωή σας ανάμεσα στην Αθήνα και τη Γαλλία. Στο Ηράκλειο δεν σκέφτεστε να επιστρέψετε;
«Από τον καιρό που αποφοίτησα και με την υποστήριξη πάντα του φίλου και συνεργάτη Γιώργου Αντωνάκη, διευθυντή του Φεστιβάλ Ηρακλείου εδώ και χρόνια, επεδίωκα να παρουσιάζω στο κοινό της γενέτειράς μου τα έργα στα οποία συμμετείχα ώς χορεύτρια ή χορογραφούσα η ίδια. Από το 2003 συνεργάζομαι με την θεατρική ομάδα των Σχολών Ηρακλείου του Πανεπιστημίου Κρήτης, που αποτελείται από νέους με πολύ πείσμα και μεράκι. Επίσης προσπαθώ, όσο συχνότερα μου το επιτρέπει το πρόγραμμά μου, να οργανώνω στην Κρήτη σεμινάρια με σημαντικούς χορογράφους που απευθύνονται σε ερασιτέχνες και επαγγελματίες χορευτές.
Η επιλογή της ελληνικής πρωτεύουσας ως τόπος διαμονής είναι αναγκαία εφόσον για την ώρα με ενδιαφέρει κυρίως η στενή επαγγελματική συνεργασία με χορογράφους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.»
Ο χορός δεν έχει τη θέση που του αξίζει στη χώρα μας;
«Για να ανθήσει μια τέχνη, όπως ο χορός, και να διατηρηθεί ζωντανή σε μία χώρα χρειάζεται κατά την γνώμη μου πλούσια καλλιτεχνική διάθεση και παραγωγή μαζί με τεράστια κρατική υποδομή και μέριμνα που θα εξασφαλίζει την δημιουργία, την καλή λειτουργία και την συχνή ανανέωση των σχετικών θεσμών και μηχανισμών.
Σε προσωπικό επίπεδο μπορείτε να αναρωτηθείτε και μόνοι σας πόσο συχνά δημιουργείται στον νέο-Έλληνα το ερέθισμα να έρθει σε επαφή με ένα είδος τέχνης μέσα από την παιδεία και την ψυχαγωγία του!
Ρίξτε μια ματιά, επίσης, στον αριθμό των ανώτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων χορού και θεάτρου στην Ελλάδα, στην οργάνωση και στην ποιότητα των σπουδών που παρέχουν, εξετάστε την επιτυχή(;) λειτουργία κρατικών και ιδιωτικών θεάτρων και τον τρόπο με τον οποίο υποτίθεται πως το αρμόδιο υπουργείο τα στηρίζει και τα συντηρεί επαρκώς με τον θεσμό των κρατικών επιχορηγήσεων. Δείτε τις ελάχιστες προσφορές εργασίας και τις απογοητευτικές συνθήκες που τις συνοδεύουν και την χαοτική νομοθεσία και γραφειοκρατικό όγκο που επιβαρύνει ακόμα και την μικρότερη διοικητική διαδικασία για να πάρετε μια ιδέα για το αν η θέση του χορού στην χώρα μας μπορεί να είναι αυτή που θα έπρεπε να του αναλογεί....»
Υπάρχουν Έλληνες που ασχολούνται με το χορό;
«Είναι πολύ θετικό πως ο αριθμός των συμπατριωτών μας που ασχολούνται ερασιτεχνικά όσο και επαγγελματικά με τον χορό εδώ και στο εξωτερικό, καθώς και ο αριθμός όσων παρακολουθούν χορό στην Ελλάδα, ολοένα αυξάνεται. Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν στο κοινό βρίσκονται πρόσωπα πέρα απο την βασική μερίδα των θεατών που αποτελείται από συγγενείς, φίλους και συναδέλφους εξοικειωμένους με τις χοροθεατρικές παραστάσεις.»
Ποια είναι τα σχέδιά σας;
«Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε πρόβες με την νέα ταλαντούχα χορογράφο της ομάδας Fόρα etc, Μέντη Μέγα, για την δημιουργία ενός σόλο που στοχάζεται πάνω στην φύση και την λειτουργία των σύγχρονων μέσων και που θα παρουσιαστεί στην Αθήνα τον ερχόμενο Οκτώβριο. Παράλληλα, ετοιμάζουμε με την, επί πολλών χρόνων δασκάλα και συνεργάτιδά μου, χορογράφο Carlotta Ikeda ένα παιδικό χοροθεατρικό έργο πάνω στην ζωή του Ιάπωνα μοναχού Ikkyu που υπήρξε ένας πολύ σημαντικός δάσκαλος της φιλοσοφίας ζεν αλλά και του οποίου η ζωή έγινε πολύ δημοφιλές περιοδικό κόμικ στη Ιαπωνία και στην Ευρώπη. Η παράσταση αυτή θα ανέβει στο Μπορντώ στις αρχές Νοεμβρίου.
Πέρα από τις δύο αυτές παραγωγές θα ακολουθήσω την φετινή προγραμματισμένη περιοδεία της ομάδας Ariadone που παρουσιάζει προηγούμενα έργα της Carlotta Ikeda σε Γαλλία και εξωτερικό και θα αφιερώσω χρόνο σε διδασκαλίες και σεμινάρια χορού butoh.»
Την προσπάθεια του ανθρώπου να υπερβεί τα όρια που του θέτει η θνητή του φύση, πραγματεύεται το έργο της Όλιας Λυδάκη «HORS CORPS». Η παράσταση παρουσιάζεται την Δευτέρα 30 και την Τρίτη 31 Αυγούστου στις 9.30 το βράδυ στη βόρεια χαμηλή πλατεία της πύλης Βηθλεέμ.
Η Όλια Λυδάκη μιλά για την πρωτοποριακή παράσταση που θα παρουσιάσει στο κοινό του Ηρακλείου αλλά και τα επόμενα σχέδιά της.
Κατ’ αρχάς, μιλήστε μας για την παράσταση που θα παρουσιαστεί στο Ηράκλειο.
«Στο έργο «Hors Corps: Πέραν του σώματος», παραγωγή της ομάδας «βίδα», επινοώ μία αλληλουχία από κινούμενα τοπία με πρωταγωνιστή ένα γυναικείο δίδυμο, δύο γυναικείες φιγούρες, που σαν αντίθετες επιφάνειες του ίδιου προσώπου συναντιούνται και χωρίζουν, ιχνηλατώντας με ανάγλυφες κινήσεις τον σκηνικό χώρο και χαρτογραφώντας τον με βάση τις εσωτερικές τους διακυμάνσεις.
Το έργο πραγματεύεται την προσπάθεια του ανθρώπου να υπερβεί τα όρια της θνητής του φύσης. Κατά την αναζήτησή του θα ακολουθήσει το ένστικτο του και μέσα στον διχασμό ύλης-πνεύματος θα ψάξει να εξαγνιστεί και να απελευθερωθεί, αναμετρώντας και εξαντλώντας τις δυνάμεις που κρύβονται στο σώμα του όσο και στη γή που πατά. Άλλοτε πάλι, ανάλαφρος και υπνωτισμένος, παραδίδεται ολοκληρωτικά στην ροή μιας ανώτερης δύναμης που φαίνεται να τον κινεί και να τον ορίζει.»
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χορό;
«Όπως τα περισσότερα παιδιά, ξεκίνησα να κάνω κλασικό μπαλέτο ως εξωσχολική δραστηριότητα. Η εκτόνωση της ενέργειας μέσα από την σωματική άσκηση, σε συνδυασμό με την μουσική και την υποκριτική, το «χτίσιμο» μιας ολόκληρης παράστασης με τα άλλα παιδιά και η λαχτάρα της έκθεσης μπροστά στο κοινό, με συνάρπαζαν.
Ο χορός εξελίχθηκε σύντομα σε μεγάλη αγάπη και επιλογή επαγγελματικής κατεύθυνσης, οπότε έφυγα για σπουδές χορού στην Γαλλία. Εκείνη την περίοδο και σε μία χώρα, όπως η Γαλλία, όπου οι κρατικοί θεσμοί ενισχύουν σημαντικά τις τέχνες και τα ιδρύματα εκπαίδευσης χορού φιλοξενούν φοιτητές από κάθε γωνιά του κόσμου, η αγάπη και η πίστη μου στο χορό δοκιμάστηκαν σημαντικά. Άρχισα να συνειδητοποιώ και να πειθαρχώ στις απαιτήσεις της δουλειάς μου, να πλάθω και να προσδιορίζω την προσωπική μου ταυτότητα.
Μέσα από τις συνεργασίες που ακολούθησαν με Έλληνες και ξένους χορογράφους από την αποφοίτησή μου έως σήμερα, τις περιοδείες σε πολλές ξένες χώρες και την επαφή με θεατές από διαφορετικές κουλτούρες, κατάλαβα καλύτερα πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να παίζει η τέχνη μέσα στην κοινωνία και ποια ήταν η θέση που ήθελα να καταλαμβάνω εγώ μέσα σε αυτήν.
Σήμερα, αν και συχνά αποθαρρύνομαι μπροστά στις δυσκολίες του επαγγέλματός μου, βρίσκω τρόπους να συμφιλιώνομαι μαζί τους και να επικεντρώνομαι στην διάδοση και στην ενίσχυση της τέχνης του χορού, είτε χορεύοντας και χορογραφώντας, είτε διδάσκοντας σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές.»
Μοιράζετε τη ζωή σας ανάμεσα στην Αθήνα και τη Γαλλία. Στο Ηράκλειο δεν σκέφτεστε να επιστρέψετε;
«Από τον καιρό που αποφοίτησα και με την υποστήριξη πάντα του φίλου και συνεργάτη Γιώργου Αντωνάκη, διευθυντή του Φεστιβάλ Ηρακλείου εδώ και χρόνια, επεδίωκα να παρουσιάζω στο κοινό της γενέτειράς μου τα έργα στα οποία συμμετείχα ώς χορεύτρια ή χορογραφούσα η ίδια. Από το 2003 συνεργάζομαι με την θεατρική ομάδα των Σχολών Ηρακλείου του Πανεπιστημίου Κρήτης, που αποτελείται από νέους με πολύ πείσμα και μεράκι. Επίσης προσπαθώ, όσο συχνότερα μου το επιτρέπει το πρόγραμμά μου, να οργανώνω στην Κρήτη σεμινάρια με σημαντικούς χορογράφους που απευθύνονται σε ερασιτέχνες και επαγγελματίες χορευτές.
Η επιλογή της ελληνικής πρωτεύουσας ως τόπος διαμονής είναι αναγκαία εφόσον για την ώρα με ενδιαφέρει κυρίως η στενή επαγγελματική συνεργασία με χορογράφους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.»
Ο χορός δεν έχει τη θέση που του αξίζει στη χώρα μας;
«Για να ανθήσει μια τέχνη, όπως ο χορός, και να διατηρηθεί ζωντανή σε μία χώρα χρειάζεται κατά την γνώμη μου πλούσια καλλιτεχνική διάθεση και παραγωγή μαζί με τεράστια κρατική υποδομή και μέριμνα που θα εξασφαλίζει την δημιουργία, την καλή λειτουργία και την συχνή ανανέωση των σχετικών θεσμών και μηχανισμών.
Σε προσωπικό επίπεδο μπορείτε να αναρωτηθείτε και μόνοι σας πόσο συχνά δημιουργείται στον νέο-Έλληνα το ερέθισμα να έρθει σε επαφή με ένα είδος τέχνης μέσα από την παιδεία και την ψυχαγωγία του!
Ρίξτε μια ματιά, επίσης, στον αριθμό των ανώτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων χορού και θεάτρου στην Ελλάδα, στην οργάνωση και στην ποιότητα των σπουδών που παρέχουν, εξετάστε την επιτυχή(;) λειτουργία κρατικών και ιδιωτικών θεάτρων και τον τρόπο με τον οποίο υποτίθεται πως το αρμόδιο υπουργείο τα στηρίζει και τα συντηρεί επαρκώς με τον θεσμό των κρατικών επιχορηγήσεων. Δείτε τις ελάχιστες προσφορές εργασίας και τις απογοητευτικές συνθήκες που τις συνοδεύουν και την χαοτική νομοθεσία και γραφειοκρατικό όγκο που επιβαρύνει ακόμα και την μικρότερη διοικητική διαδικασία για να πάρετε μια ιδέα για το αν η θέση του χορού στην χώρα μας μπορεί να είναι αυτή που θα έπρεπε να του αναλογεί....»
Υπάρχουν Έλληνες που ασχολούνται με το χορό;
«Είναι πολύ θετικό πως ο αριθμός των συμπατριωτών μας που ασχολούνται ερασιτεχνικά όσο και επαγγελματικά με τον χορό εδώ και στο εξωτερικό, καθώς και ο αριθμός όσων παρακολουθούν χορό στην Ελλάδα, ολοένα αυξάνεται. Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν στο κοινό βρίσκονται πρόσωπα πέρα απο την βασική μερίδα των θεατών που αποτελείται από συγγενείς, φίλους και συναδέλφους εξοικειωμένους με τις χοροθεατρικές παραστάσεις.»
Ποια είναι τα σχέδιά σας;
«Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε πρόβες με την νέα ταλαντούχα χορογράφο της ομάδας Fόρα etc, Μέντη Μέγα, για την δημιουργία ενός σόλο που στοχάζεται πάνω στην φύση και την λειτουργία των σύγχρονων μέσων και που θα παρουσιαστεί στην Αθήνα τον ερχόμενο Οκτώβριο. Παράλληλα, ετοιμάζουμε με την, επί πολλών χρόνων δασκάλα και συνεργάτιδά μου, χορογράφο Carlotta Ikeda ένα παιδικό χοροθεατρικό έργο πάνω στην ζωή του Ιάπωνα μοναχού Ikkyu που υπήρξε ένας πολύ σημαντικός δάσκαλος της φιλοσοφίας ζεν αλλά και του οποίου η ζωή έγινε πολύ δημοφιλές περιοδικό κόμικ στη Ιαπωνία και στην Ευρώπη. Η παράσταση αυτή θα ανέβει στο Μπορντώ στις αρχές Νοεμβρίου.
Πέρα από τις δύο αυτές παραγωγές θα ακολουθήσω την φετινή προγραμματισμένη περιοδεία της ομάδας Ariadone που παρουσιάζει προηγούμενα έργα της Carlotta Ikeda σε Γαλλία και εξωτερικό και θα αφιερώσω χρόνο σε διδασκαλίες και σεμινάρια χορού butoh.»
Πηγή: Εφημερίδα Πατρίς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου