Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Μια αγάπη για το καλοκαίρι...


Για να κάνεις ένα καλοκαιρινό ταξίδι δε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Αρκεί μια μικρή σπίθα και έχεις ήδη βρεθεί με μια βαλίτσα στο χέρι να τριγυρίζεις στις θάλασσες του νου και να ταξιδεύεις.

Από τα καλοκαιρινά μου ταξίδια, αυτά του νου, ποτέ δεν λείπει η Κρήτη. Έχει ριζώσει τα αρμυρίκια της βαθιά μέσα μου και το φύλλωμα τους έκανε φράχτη την καρδιά. Θυμάμαι τα μέρη που πήγαινα, αλλά και άλλα που δεν μπόρεσα να δω και κάποια στιγμή θα ήθελα να βρεθώ εκεί.

Όπως στην υπέροχη παραλία του Μπάλου όπου για να φτάσει κάποιος χρειάζεται λίγο να ταλαιπωρηθεί. Έτσι όμως όλα γίνονται πιο μαγικά, αντικρύζοντας μια θάλασσα με όλες τις αποχρώσεις του μπλε... Ονειρεμένη.

Υπάρχει ένα πανέμορφο λιμανάκι στο Λουτρό, όπου αν βρει κανείς δωμάτιο να μείνει- τα δωμάτια είναι λίγα- και είναι δημιουργικός χαρακτήρας είμαι σίγουρη ότι θα εμπνευστεί, θα ξεχαστεί, θα χαθεί... Αν και τα μεγάλα νησιά μού προκαλούν άγχος, στην Κρήτη αυτό δεν το αισθάνομαι, γιατί είναι ένας τόπος όπου μπορεί κάποιος ανάλογα με τις διαθέσεις του να απομονωθεί σε ήρεμες, γραφικές γωνιές ή να μπερδευτεί με το πλήθος που χορεύει ξέφρενα στο «Room 69». Μπορεί να βρεθεί να κολυμπά ολομόναχος στα Γλυκά Νερά και σκάβοντας εκεί όπου σκάει το κύμα να πιει γλυκό νερό (ναι, αλήθεια!) ή να πίνει παγωμένα σφηνάκια με την παρέα του στους ρυθμούς του «Βeach Βar Βajia», στο Ρέθυμνο. Αν σας καλέσουν να πιείτε μια «κούπα», τότε να ξέρετε πως το παιχνίδι με το ποτό μόλις άρχισε και δεν μπορείτε να πείτε όχι.
Έχω δεκάδες στιγμές κι αναμνήσεις που θα με γυρίζουν πάντα στην Κρήτη.
Μια βαρκάδα στο Λουτρό με το τελευταίο μπουκάλι ρακί στις 2 το πρωί, η γαλήνη της θάλασσας, τα αστέρια στον ουρανό μοναδικό φως στο τοπίο και το σημείο του ορίζοντα όπου η θάλασσα ενώνεται με τον έναστρο ουρανό και γίνεται ένα... Πάντα όταν κοιτάζω τα αστέρια από αυτό το σημείο της γης γυρίζω χρόνια πίσω, στην αυλή του παππού μου, στο χωριό, όταν έβγαινα κρυφά τη νύχτα για να χαζέψω τον ουρανό.

Η Αγία Γαλήνη. Ένα μικρό χωριουδάκι στη νότια πλευρά της Κρήτης, που διατηρεί ακόμη και σήμερα αναλοίωτη τη φυσική του ομορφιά. Μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής, φτιαγμένο από τα χέρια έμπειρου ζωγράφου.
Στην παραλία του χωριού μπορείτε να κολυμπήσετε στην καθαρή και ήσυχη θάλασσα. Από το λιμάνι ξεκινούν καραβάκια που σας πάνε στις διπλανές παραλίες , Πρέβελης-Άγιος Παύλος-Άγιος Γεώργιος. Μπορείτε να επισκεφτείτε τους αρχαιολογικούς χώρους της Φαιστού και της Γόρτυνας, καθώς και άλλα ενδιαφέροντα μέρη που βρίσκονται, μερικά χιλιόμετρα από την Αγία Γαλήνη.
Ο σημερινός οικισμός της Αγίας Γαλήνης, βρίσκεται χτισμένος πάνω στην αρχαία μινωική πόλη ΣΟΥΛΙΑ. Εκεί υπήρχε ναός αφιερωμένος στην θεά Άρτεμης. Απομεινάρια αυτής της πόλης και του ναού, όπως κτίρια, τάφοι, μάρμαρα και δυο γρανιτένιες κολώνες που κοσμούν έως σήμερα την εκκλησία του χωριού, έχουν βρεθεί, στα θεμέλια των νέων σπιτιών της Αγίας Γαλήνης. Σύμφωνα με την παράδοση από αυτό το σημείο πέταξαν ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος, στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν από τον Μίνωα.

Το σημερινό της όνομα η Αγία Γαλήνη το οφείλει, σε μια πριγκίπισσα του Βυζαντίου, η οποία στο ταξίδι της προς τους Αγίους Τόπους, αντιμετώπισε με το πλοίο της, μεγάλη καταιγίδα στο πέλαγος, και ζητώντας την βοήθεια Της Παναγιάς, έκανε τάμα να χτίσει ένα ναό στο μέρος που θα έβγαιναν. Πραγματικά το πλοίο άραξε σώο, στην απάνεμη παραλία του χωριού, που ποτέ δεν σηκώνονται κύματα, και η πριγκίπισσα άρχισε να οικοδομεί τον ναό, που ονόμασε Παναγιά Γαλήνη και με τα χρόνια έγινε Αγία Γαλήνη. Ο ναός αυτός είναι το σημερινό νεκροταφείο του χωριού. Στην σημερινή μορφή το χωριό άρχισε να οικοδομείτε το 1884, από οικογένειες που ήρθαν από τις Μέλαμπες και άλλα χωριά της περιοχής, αναπτύσσοντας μεγάλη οικονομική και εμπορική δραστηριότητα μέσω του λιμανιού και τουριστική ανάπτυξη τα τελευταία 30 χρόνια.
Στην Αγία Γαλήνη ζουν 800 κάτοικοι που ασχολούνται με τον τουρισμό, την αλιεία, την γεωργία και το εμπόριο. Ο νότιος ορεινός όγκος του βουνού Ίδη ή Ψηλορείτης, με τα όμορφα χωριά και τα ωραία κάλους τοπία, προσφέρονται για μονοήμερες εκδρομές ή ακόμα και για πεζοπορία.
Αγάπησα την Κρήτη για τους ανθρώπους της, τον τρόπο ζωής τους και την αλήθεια τους. Ζωή και Κρήτη είναι συνώνυμα.

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Καλο μου με την αγαπη σου για την κρητη, τι θα σε κανω.

ADE GIA είπε...

Στο Λιβυκο η αγαπη μου,στο Κρητικο
το φευγιο μου.
Η μόνη που θα άντεχε
στο πλάι μου να μείνει
ειν' η σκιά μου μα κι αυτή
στη συννεφιά μ' αφήνει

πυθαρακι είπε...

Ελευθερίτσα μου δεν τα έχουμε πει αυτά;Oι μεγάλες αγάπες μας ακολουθούν πάντα...Καλά να περνάς!Φιλιά πολλά!

πυθαρακι είπε...

Άντε Γεια από τις πιο όμορφες μαντιναδες που έχω διαβάσει.Σε ευχαριστώ...